punjabi love poetry | ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ

This Punjabi love poetry tells us about the love which reflects expectations from the beloved’s love against his love. Let’s enjoy it.

Punjabi love poetry
punjabi love poetry

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਬਾਣਾ

ਮੈ ਇਸ਼ਕ ਤੇਰੇ ਦਾ ਪਾ ਬਾਣਾ,

ਰੂਹ ਨੂੰ ਇੰਝ ਕਜਾਇਆ ਏ

ਜਿਵੇ ਪੀਲੇ ਫੁੱਲਾਂ ਧਰਤ ਹਰੀ ਨੂੰ

ਵਾਂਗਰ ਸੇਜ਼ ਸਜਾਇਆ ਏ |

punjabi love poetry

ਬਾਰਿਸ਼ ਨੇ ਆ ਵਾਛਰ ਕੀਤੀ,

ਭਿਉ ਦਿੱਤੇ ਮੇਰੇ ਤਨ ਦੇ ਲੀੜੇ

ਮਨ ਆਖੇ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਨਾ ਛੇੜੀ

ਪੌਣਾ ਮਸੀ ਮਨਾਈਆਂ ਏ |

punjabi poetry

ਦੀਵੇ ਬਾਲ ਕੇ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ,

ਆਸਾਂ ਦਾ ਹੈ ਚਾਨਣ ਕੀਤਾ,

ਜੁਹਦ ਤੇਰੀ ਮੈ ਕਰਨ ਦੀ ਖ਼ਾਤਿਰ,

ਤੈਨੂੰ ਖ਼ੁਦਾ ਬਣਾਇਆ ਏ |

weeklypoetry

ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਆਨ ਨਾ ਹੋਣੀ,

ਚਾਹਤ ਏ ਜੋ ਤੇਰੇ ਨਾ ਦੀ,

ਸੱਜਣਾ ਜੇ ਪ੍ਰਵਾਨ ਤੂੰ ਕਰ ਲਏ

ਸਮਝਾ ਇਸ਼ਕ ਕਮਾਇਆ ਏ |

ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਓ ਤਾਂ ਇਸ ਮਾਂ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵੀ ਪੜੋ |

ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਸੱਚੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਇੱਕ ਸੱਚਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਵਜੋਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ | ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ, 🌞

Punjabi poetry best 1

This punjabi poetry tells us about love which is remaione side love. But however lover express his love before beloved so as to accept his love.

ਇੱਕ ਤਰਫਾ ਪਿਆਰ

ਕਿੱਥੇ ਜਾਵਾਂ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇਰਾ ਪਰਛਾਂਵਾ,

ਹੋਰ ਨਾ ਕੋਈ ਰਿਹਾ ਚਾਅ ਨਿੱਤ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਗਾਵਾਂ |

Love poems

ਮੇਰੇ ਸਿਦਕ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਾਰੇ ਨਹੀ ਕੋਈ ਸਵਾਲ,

ਇਕੋ ਹੀ ਖ਼ਾਹਿਸ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ |

punjabi poetry

ਨਸੀਬ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ ਹੋਰ ਨਾ ਕਿਸੇ ਲਈ ਥਾਂ,

ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਖਾਲੀ ਥਾਂ ਪੁਰ ਨਹੀ ਹੋਣੀ ਤੇਰੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ |

Love poems

ਦਿਲ ਦੀ ਸਾਂਝ ਬਣਾਵਾਂ ਕਿਵੇਂ ਕਿਨੂੰ ਦੱਸਾਂ ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਲ,

ਰੁਲ ਗਈ ਜਿੰਦ ਮੇਰੀ ਮੈ ਫਸ ਗਈ ਵਿਚ ਤੇਰੇ ਜਾਲ |

Love poems

ਹੌਉਂਕਿਆ ਨਾਲ ਕੱਟਣੀ ਇਹ ਜਿੰਦਗੀ ਆਸਾਨ ਨਹੀ,

ਕੀ ਕਮੀ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਤੈਨੂੰ ਪ੍ਰਵਾਨ ਨਹੀ |

weeklypoetry

ਤੇਰੀ ਇਹ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਨਹੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ,

ਦੋ ਸਰੀਰ ਇੱਕ ਹੋ ਜਾਈਏ ਲੈਂਦੀ ਰਹੂੰਗੀ ਏਹੋ ਖ਼ਾਬ |

weeklypoetry

ਹਨੇਰੇ ਅਤੇ ਰੌਸਨੀ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀ ਕੰਧ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇ,

ਦੋ ਦਿਲ ਇੱਕ ਹੋ ਜਾਵਣ ਫਿਰ ਕਦੀ ਫ਼ਰਕ ਨਾ ਆਵੇ |

Read other punjabi poetry

ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਨਾ ਆਵੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼,

ਸਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਵੱਸਣ ਪਿਆਰ ਦੇ ਜੋ ਬੀਜਣ ਬੀਜ਼ |

ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਕੇ ਓ ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਯਾਰਾ ਦੋਸਤਾਂ ਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋ ਵੱਧ share ਕਰੋ ਜੀ | ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ 🌞

punjabi poem

This punjabi poem describes nature sorrow which is given by human being while a person tells it his grief in his life. But nature also console him that don’t afraid to living his life on earth.

ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਗੱਲ

ਜਦ ਸੋਚਦਾ ਇਸ ਜਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ

ਉਦਾਸ ਜਿਹਾ ਹੋ ਜਾਨਾ,

ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ ਫਿਰ ਚਲ ਦਿਲਾ

ਨਹਿਰ ਤੇ ਬਹਿ ਆਉਂਦਾ,

ਬੈਠ ਕਿਨਾਰੇ ਨਹਿਰ ਤੇ ਫਿਰ ਦੇਖਦਾ

ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਾਉਣਾ, ਬਿਰਖਾਂ, ਪੰਛੀਆ ਨੂੰ

ਤੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਵਗਦੀਆਂ ਛੱਲਾਂ ਨੂੰ

ਫਿਰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਸੁਣਦਾ

punjabi poem

ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਚਲਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ

ਕਿਤੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਮੈ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ

ਕਦੇ ਬੀਤੇ ਤੇ ਪਛਤਾਉਂਦਾ ਹਾਂ

ਆਪਣੇ ਇਸ ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਲ

ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ

ਅਗੋ ਕੁਦਰਤ ਵੀ ਬੋਲਦੀ ਹੈ

ਆਪਣੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਭੇਤ

ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ ਖੋਲਦੀ ਹੈ

ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਤੂੰ ਹਾਰਿਆ ਹੋਇਆ

ਇਹ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋ

ਮੈ ਵੀ ਬੜਾ ਕੁਝ ਹਾਰਿਆ ਹੈ

ਜੇ ਤੂੰ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਮਾਰਿਆ ਹੈ

ਪਹਿਲਾ ਪੰਛੀ ਬੋਲੇ ਆ ਦੇਖ.

Read Punjabi love poem

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਕੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਜੇ ਤਾਂ ਇਸ ਕੁਦਰਤ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗਰੁੱਪ ਚ share ਕਰ ਦਿਓ ਅਤੇ ਯਾਰਾ ਦੋਸਤਾਂ ਤੇ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵੱਧ ਤੋ ਵੱਧ share ਕਰੋ | ਧੰਨਵਾਦ ਸਾਹਿਤ 🙏🙏, ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ.

Punjabi poem maa da pyar

This punjabi poem maa da pyar tells us what does our mother for us in her whole life. So, we must not forget her virtue for us in our life. Thus, we must pay thanks to her feet.

Punjabi poem maa da pyar
punjabi poem maa da pyar

ਮਾਂ

ਰਾਤੀ ਫੋਟੋ ਦੇਖ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋ ਪਾਣੀ ਭਰ ਆ ਗਿਆ,

ਯਾਦ ਕਰ ਮਾਂ ਨੂੰ ਸੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ,

ਲੰਮੀ ਉਮਰ ਦੀਆ ਮੰਗਦੀ ਦੁਆਵਾਂ ਹੁੰਦੀ ਮਾਂ ਸੀ,

ਰਾਤੀ ਸੌਣ ਲੱਗੇ ਦੋਸਤੋ ਯਾਦ ਆਈ ਮਾਂ ਸੀ….

punjabi poem maa da pyar

ਕਹਿੰਦੀ ਘਰ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖੀ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੀ,

ਆਏ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋ ਸਭ ਦੀ ਸਿਆਣ ਰੱਖੀ,

ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਵੇਲਾ ਉਹਦਾ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੀ,

ਰਾਤੀ ਸੌਣ ਲੱਗੇ ਦੋਸਤੋ ਯਾਦ ਆਈ ਮਾਂ ਸੀ….

punjabi poem maa da pyar

ਕਹਿੰਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦੇਸੀਆ ਤੂੰ ਵੀ ਬੰਦਾ ਬਣ ਜਾ,

ਮੇਰੇ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਉੱਤੇ ਖਰਜ਼ਾ,

ਇਹ ਧੋਖੇਬਾਜ ਦੁਨੀਆਂ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਂ ਸੀ,

ਰਾਤੀ ਸੌਣ ਲੱਗੇ ਦੋਸਤੋ ਯਾਦ ਆਈ ਮਾਂ ਸੀ….

punjabi poem maa da pyar

ਰਾਤੀ ਸੁਪਨੇ ਚ ਆਈ ਮੈਨੂੰ ਗੱਲ ਇੱਕ ਕਹਿ ਗਈ,

ਮਸੀਦੇ ਕਬਰ ਵੀ ਢਹਿ ਗਈ ਮੇਰੀ ਮਿੱਟੀ ਸਾਰੀ ਵਹਿ ਗਈ,

ਕਹਿੰਦੀ ਕਬਰ ਬਣਾਦੇ ਪੁੱਤਾਂ ਆਈ ਅੱਜ ਤਾਂ ਸੀ,

ਰਾਤੀ ਸੌਣ ਲੱਗੇ ਦੋਸਤੋ ਯਾਦ ਆਈ ਮਾਂ ਸੀ….

ਹੋਰ ਪਿਆਰ ਵਾਲਿਆਂ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾਵਾ ਪੜੋ

ਸਾਨੂੰ ਆਸ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਪਸੰਦ ਆਈ ਹੋਵੇਗੀ | ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਮਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਓ ਤਾਂ ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋ ਵੱਧ ਆਪਣੇ friends te relations ਨੂੰ share ਕਰ ਦਿਓ ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਗ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਮਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਸਕਣ | ਧੰਨਵਾਦ ਸਾਹਿਤ, ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ 🌞

Punjabi poems on life best 1

ਇਹ punjabi poems on life ਕਵਿਤਾ ਅੱਜ ਦੇ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਕੀ ਕਲਯੁਗ ਦੀਆ ਵਿਸ਼ੇਸਤਾ ਅਤੇ ਲੱਛਣ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ| ਜਿਸ ਤੋ ਅੱਜ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਗਿਆਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

ਕਲਯੁੱਗ

ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ਯਾਰੋ ਕਲਯੁੱਗ ਆ ਗਿਆ,

ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਦੇ ਗੁਲਾਵੇ ਨੂੰ ਹੈ ਹੱਥ ਪਾ ਰਿਹਾ,

ਧੀ ਆਪਣੀ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਨਾ ਚੰਗੀ ਮੱਤ ਕੋਈ,

ਬੇਗਾਨੀ ਧੀ ਉੱਤੇ ਬੰਦਾ ਯਾਰੋ ਰੋਹਬ ਪਾ ਰਿਹਾ,

ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ਯਾਰੋ ਕਲਯੁੱਗ ਆ ਗਿਆ….|

punjabi poems on life

ਲੱਖਾਂ ਕਰੋੜਾਂ ਦਾ ਰੁਪਈਆ ਘਰ ਵਿੱਚ ਜਮ੍ਹਾ ਹੈ,

ਫਿਰ ਵੀ ਗਰੀਬ ਦੀ ਏ ਰੋਟੀ ਖਾਂ ਰਿਹਾ

ਤਕੜੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਸੁਣਾਈ ਯਾਰੋ ਸਭ ਏ ਕਰਦੇ,

ਮਾੜੇ ਬੰਦੇ ਉੱਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਰੋਅਬ ਪਾ ਰਿਹਾ,

ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ਯਾਰੋ ਕਲਯੁੱਗ ਆ ਗਿਆ….|

Punjabi poems on life

ਨਸ਼ਿਆਂ ਚ ਡੋਬਤੀ ਜਵਾਨੀ ਮਿਤਰੋ,

ਵੋਟਾਂ ਮੰਗਣੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਜੋੜ ਘਰ ਆ ਰਿਹਾ,

ਪਾਖੰਡੀ ਬਾਬਿਆ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਹੀ ਪੂਜਣ ਲੱਗ ਪਏ,

ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਵੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਧਿਆਨ ਪਾ ਰਿਹਾ,

ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ਯਾਰੋ ਕਲਯੁੱਗ ਆ ਗਿਆ….|

Punjabi poems on life

ਹਰ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਏ ਟਿੱਚਰ ਅਤੇ ਮਾੜਾ ਬੋਲਦੇ,

ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਝਾਤੀ ਨੀ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਪਾ ਰਿਆ,

ਇੱਥੇ ਬੰਦੇ ਨਾਲੋਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਜਾਨਵਰ ਨੇ,

ਬੰਦਾ ਕੁੱਤਾ ਬਣ ਮਾਸ ਬੰਦਿਆਂ ਦਾ ਖਾਂ ਰਿਹਾ,

ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ਯਾਰੋ ਕਲਯੁੱਗ ਆ ਗਿਆ….|

Read other punjabi poems on life

ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਕੋਈ ਇਜ਼ਤ ਇੱਥੇ ਵੱਡੇ ਛੋਟੇ ਦੀ,

ਬੰਦਾ ਪੈਸੇ ਪਿੱਛੇ ਪੱਗ ਵੱਡੀਆਂ ਦੀ ਲਾ ਰਿਹਾ,

ਤੂੰ ਸੰਬਲ ਜਾ ਮਸੀਦੀਆਂ ਏ ਕਲਯੁੱਗ ਆ,

ਉਹੋ ਬਚੂਗਾ ਜਿਹੜਾ ਗੁਰੂ ਘਰ ਜਾ ਰਿਹਾ,

ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ਯਾਰੋ ਕਲਯੁੱਗ ਆ ਗਿਆ….|

ਸਾਨੂੰ ਆਸ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਇਸਤੋ ਕੁਝ ਸਿੱਖਿਆ ਹੋਵੇਗਾ. ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਯਾਰਾ ਦੋਸਤਾਂ ਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ share ਕਰ ਦਿਓ ਤਾਂ ਜੋ ਹਰ ਕੋਈ ਇਸਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸ਼ਿਚੇਤ ਹੋ ਜਾਵੇ ਇਸ ਚਲ ਰਹੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ. ਧੰਨਵਾਦ ਸਾਹਿਤ 👍 ਗੁਰੂ ਰਾਖਾ, ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ

Punjabi poetry of mother best 1

This punjabi poetry describes about the circumstances concerned with mother which realizes us the necessity of the mother on the earth.

Punjabi poetry
punjabi poetry

ਇੱਕ ਦਿਨ

ਇੱਕ ਦਿਨ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬੁਖਾਰ ਹੋ ਗਿਆ,

ਰੋਟੀ ਵਲੋਂ ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਭੁੱਖਾ ਹੀ ਸੋ ਗਿਆ,

ਗੈਸ ਤੇ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਮੈ ਦੁੱਧ ਭੁੱਲ ਗਿਆ,

ਮਾਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਘਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਚ ਹੀ ਰੁਲ ਗਿਆ,

punjabi poetry

ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਬੀਤ ਹੋਇਆ ਸੀ,

ਮਾਂ ਸੱਚ ਦੱਸਾਂ ਮੈ ਥੋੜਾ ਲੁਕ ਕੇ ਵੀ ਰੋਇਆ ਸੀ,

ਪਾਣੀ ਵਾਲੀ ਟੈਂਕੀ ਵੀ ਮੈ ਭਰਨੀ ਭੁੱਲ ਗਿਆ,

ਮਾਂ ਤੇਰਾ ਪੁੱਤ ਤੇਰੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਚ ਹੀ ਰੁਲ ਗਿਆ,

ਤੈਨੂੰ ਦਵਾਈ ਦੇਕੇ ਸੀ ਮੈ ਜਦੋ ਬਹਿਣ ਲੱਗਿਆ,

ਰਸੋਈ ਦੀਆ ਕੰਧਾਂ ਜੂਠੇ ਭਾਂਡਿਆਂ ਨੂੰ ਸੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀਆਂ,

ਹੋਰ ਪੰਜਾਬੀ ਪਿਆਰ ਵਾਲਿਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾ ਪੜੋ

ਮਜਦੂਰੀ ਨਾਲੋਂ ਮੈਨੂੰ ਔਖੀ ਰਸੋਈ ਜਾਪੀ ਸੀ,

ਰਸੋਈ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਅਰਥਾਂ ਦੀ ਮੈ ਸਮਝ ਜੋ ਨਾਪੀ ਸੀ,

ਖੈਰ! ਥੱਕ ਟੁੱਟ ਕੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੈ ਸੋਇਆ ਸੀ,

ਜਦੋ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬੁਖਾਰ ਹੋਇਆ ਸੀ,

Other Punjabi poetry

ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਇਸਨੂੰ ਸੈਅਰ ਕਰੋ ਆਪਣੇ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਤੇ ਰਿਸਤੇਦਾਰਾ ਨੂੰ ਮਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ | ਇਸਨੂੰ what’s app ਗਰੁੱਪ ਚ ਵੀ share ਕਰੋ ਜੀ 👍|

The oak tree poem of the best 1

This the oak tree poem tells us about the sorrow of tree which they have to face in the winter season. But by reading such poem we can understand the value of tree in the winter season.

The Tree Spoke

What then if winter came,

What then if my shade became chilly,

What then if my worth aren’t now,

but remain,No one’ll like to sit under my fallen branches.

However my existence might be felt,

When you walk on the road of breath,

you can’t never stop your journey,When you stop,

your whole life will end.

The oak tree poem

Alone winter season will never immortal,

Many other seasons have been sheltered,

With the lap of nature in her bosom also,

As much as nature leaves by turn.

But desires of breathing would remain,

With equally ratio throughout the all seasons,

Always on the threshold of your life,

Who outlive with the swaying of my leaves,

Granted you love the warmth of the sun now,

But you’d rather enjoy shade in the summer,

Cool air of mine will rescue,

you from summer rays,

The value will never be ended,

If anyone outline from the lifeway,

Let me live a long life,

If you have desire too. keep on staying.

Read such nature other poems

Thus, kindly accept my invoke,

And put down your axe,

let me live a happily forever,

So as to keep your life blissful.

You can also enjoy video poetry

Please share this poem among you’re friends so as to spread the knowledge of silence tree on which cruel human being doing sin.