ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕਵਿਤਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ

These amrita pritam poems in punjabi describe life. Which go through many obstacle as sorrow, happyness and pain. So, this poem ( ਇੱਕ ਮੁਲਾਕਾਤ ) describes about the life mystery in the life.

ਇੱਕ ਮੁਲਾਕਾਤ

ਕਈ ਵੜ੍ਹਿਆ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ,

ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਮੁਲਾਕਾਤ,

ਤੇ ਦੋਹਾ ਦੀ ਜਿੰਦ,

ਇੱਕ ਨਜ਼ਮ ਵਾਂਗ ਕੰਬੀ,

ਸਾਹਵੇਂ ਸਮੁੱਚੀ ਰਾਤ ਸੀ,

ਪਰ ਅੱਧੀ ਨਜ਼ਮ,

ਇੱਕ ਗੁੱਠ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਰਹੀ,

ਤੇ ਅੱਧੀ ਨਜ਼ਮ,

ਇੱਕ ਗੁੱਠ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਰਹੀ,

ਫਿਰ ਸਵੇਰ ਸਾਰ,

amrita pritam poems in Punjabi

ਅਸੀ ਕਾਗਜ਼ ਦੇ ਪਾਟੇ ਹੋਏ,

ਟੁੱਕੜਿਆ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਿਲੇ,

ਮੈ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ,

ਉਹਦਾ ਹੱਥ ਫੜ੍ਹਿਆ,

ਉਸ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਵਿੱਚ,

ਮੇਰੀ ਬਾਂਹ ਲੀਤੀ,

ਤੇ ਫੇਰ ਅਸੀ ਦੋਵੇਂ,

ਇੱਕ ਸੈਸਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੱਸੇ,

ਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਠੰਢੇ,

ਮੇਜ਼ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ,

ਉਸ ਸਾਰੀ ਨਜ਼ਮ ਤੇ,

ਇੱਕ ਲੀਕ ਫੇਰ ਦਿੱਤੀ… |

ਸਭ ਤੋਂ ਬੈਸਟ ਕਵਿਤਾ “ਇੱਕ ਘਟਨਾ” ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੁਆਰਾ

These amrita pritam poems describes suffering of life not only from the corner of love rather concerned with life. This poem ( ਇਕ ਘਟਨਾ ) tells us about the dead body by way of psychology not by physically.

ਇਕ ਘਟਨਾ

ਮੌਤ ਮੇਰੀ, ਇਕ ਗੱਲ ਚਰੋਕੀ…

ਕਈ ਵਾਰ ਮੈ ਉੱਠਾ…. ਸੋਚਾਂ…

ਚੱਲਾਂ… ਫੁੱਲ ਪ੍ਰਵਾਹ ਆਵਾਂ ਮੈ,

ਲਾਸ਼ ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ ਲਾਹ ਆਵਾਂ ਮੈ,

ਹਰ ਘਟਨਾ ਸਮਝਾ ਸਕਦੀ ਹਾਂ,

ਇਕ ਘਟਨਾ ਸਮਝਾ ਨਹੀ ਸਕਦੀ,

ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਭੁੱਖ ਲਾਸ਼ ਦੀ,

ਬਾਝ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕੁੱਖ ਲਾਸ਼ ਦੀ,

ਹਾਰੇ, ਕੁੱਖ ਲਾਸ਼ ਦੀ ਹਾਰੇ,

ਮੋਈ ਕੁੱਖ ਨੂੰ ਮਮਤਾ ਮਾਰੇ,

amrita pritam poems

ਲਾਸ਼ ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ ਲਾਹ ਸਕਦੀ ਹਾਂ,

ਕੁੱਖ ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ ਕੌਣ ਉਤਾਰੇ,

ਕਦੇ ਕਦੇ ਉੱਠਾ…  ਸੋਚਾਂ…

ਕੁੱਖ ਦੀ ਲਾਲ ਵਹੀ ਨੂੰ ਪਾੜਾ,

ਆਪਣਾ ਦਸਖ਼ਤ ਆਪ ਛੁਪਾਵਾਂ,

ਇਸ ਕਰਜੇ ਤੋਂ ਮੁੱਕਰ ਜਾਵਾਂ,

ਉੱਠਦੀ.. ਪੈਰ ਦਹਿਲੀਜੇ ਰੱਖਦੀ,

ਕੁੱਖ ਦੀ ਚੋਰੀ ਮਾਰੇ ਮੈਨੂੰ,

ਲਾਸ਼ ਮੇਰੀ ਦੀ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚੋ,

ਸਿੰਮ ਪਵੇ ਇਕ ਬੂੰਦ ਦੁੱਧ ਦੀ…|

ਸਭ ਤੋਂ ਬੈਸਟ ਕਵਿਤਾ “ਇਸ਼ਕ” ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੁਆਰਾ

ਇਹਨਾ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ share ਕਰੋ ਤਾਂ ਜੋ ਨਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਪੀਡ਼ੀ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਸਕੇ ਤੇ ਪੜ੍ਹ ਸਕੇ | ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਵੀ ਸਾਂਝੇ ਕਰੋ comments ਦੁਆਰਾ ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਕਵੀ ਪਸੰਦ ਹੈ | ਧੰਨਵਾਦ ਸਾਹਿਤ 🙏. ਸਦਾ ਵਸਦੋ ਰਹੋ ਤੇ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ ਸਦਾ 🌞.

Amrita pritam poems tell us about many matters concerned with love, life, sorrow and happyness. This poem ( ਸਿਆਲ ) describes about desire of life concerned with love.

ਸਿਆਲ

ਜਿੰਦ ਮੇਰੀ ਠੁਰਕਦੀ,

ਹੋਠ ਨੀਲੇ ਹੋ ਗਏ,

ਤੇ ਆਤਮਾ ਦੇ ਪੈਰ ਵੱਲੋ,

ਕੰਬਣੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਪਈ….

ਵੜ੍ਹਿਆ ਦੇ ਬੱਦਲ ਗਰਜਦੇ,

ਇਸ ਉਮਰ ਦੇ ਅਸਮਾਨ ਤੇ,

ਵਿਹਡ਼ੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦੇ ਪਏ,

amrita pritam poems

ਕਾਨੂੰਨ, ਗੋਹੜੇ ਬਰਫ਼ ਦੇ…

ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਚਿੱਕੜ ਲੰਘ ਕੇ,

ਜੇ ਅੱਜ ਤੂੰ ਆਵੇ ਕਿਤੇ,

ਮੈ ਪੈਰ ਤੇਰੇ ਧੋ ਦਿਆਂ,

ਬੁੱਤ ਤੇਰਾ ਸੂਰਜੀ,

ਕੰਬਲ ਦੀ ਕੰਨੀ ਚੁੱਕ ਕੇ,

ਮੈ ਹੱਡਾਂ ਦਾ ਠਾਰ ਭੰਨ ਲਾ….

ਇੱਕ ਕੱਲੀ ਧੁੱਪ ਦੀ,

ਮੈ ਡੀਕ ਲਾ ਕੇ ਪੀ ਲਵਾਂ,

ਤੇ ਇੱਕ ਟੋਟਾ ਧੁੱਪ ਦਾ,

ਮੈ ਕੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਵਾਂ |

Best poem By Amrita pritam “ਇਸ਼ਕ”

ਇਹ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਪੁਰਾਣੇ ਕਵੀਆਂ ਦਿਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਭਰਭੂਰ ਹੈ | ਇਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ share ਕਰੋ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹਨਾਂ ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਿਆ ਜਾਏ | ਕਿਉਕਿ ਲੋਕ ਇਹਨਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁਲਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ | ਧੰਨਵਾਦ ਸਾਹਿਤ 🙏🙏. ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ | 👍🌞